Komunikacja a więzi społeczne

Komunikacja to czynność określana jako proces polegający na wymianie informacji, która zachodzi pomiędzy uczestnikami tego procesu. Uczestnicy tacy dzielą się na nadawcę i odbiorcę w zależności od funkcji przez nich spełnianych w danym momencie. Komunikacja jest bardzo ważna by utrzymać więzi społeczne. Więzi społeczne to relacje i zależności wiążące jednostkę z grupą, zbiorowością, ośrodkami kontroli społecznej lub inną jednostka. Czynnikiem łączącym jednostki jest świadomość przynależności do grupy oraz poczucie wspólnoty interesów i wartości. Istotnym elementem wzmacniającym więzi społeczne jest identyfikacja działań i przekonań jednostki z działaniami i przekonaniami grupy, co może prowadzić do przedkładania interesów grupy nad potrzeby poszczególnych jej członków. Cały ten proces wypracowywano latami. W miarę wpływu czasu zmieniły się również sposoby komunikacji.

Najprostszą formą komunikacji jest mowa. To dzięki niej budujemy podstawowe relacje z drugim człowiekiem jak i całą grupą ludzi. To mowa jest podstawą naszych poczynań i zmagań. Dzięki niej rozwijamy się, komunikujemy się wyrażając nasze emocje i uczucia. Poprzez mowę, wspólne relacje osiągamy zamierzone cele, organizujemy się, uczymy. Mowa pozwala na przekazywanie zdobytej wiedzy i doświadczenie innym jednostką społecznym.

Komunikacja to najprościej porozumiewanie się – to rozmowa z drugim człowiekiem lub „rzeszą ludzi”. Rozmawiamy by wyrazić myśli i przekazać, dokonywać zmian w zachowaniu innych ludzi, wymieniać z innymi posiadane informacje. Przez co nawiązujemy więzy społeczne między ludźmi. Rozmowa jest podstawą tworzenia wzajemnych relacji i więzi międzyludzkich:

Relacja nauczyciel – uczeń, nauczyciel przekazuje wiedzę zgodnie ze zdobytą wiedzą na dany temat, wykorzystując zdobyte umiejętności zwracając na to co istotne i co ważne. Dziecko odbiera to wszystko powtarzając i zadając pytania gdy coś jest niejasne. Z kolei komunikacja nauczyciel – rodzice. Mowa tu o rozmowie z większą grupą ludzi. Nauczyciel jest informatorem, przekazuje informacje na temat klasy, porusza zagadnienia, które rodzic chce usłyszeć. Próbuje dotrzeć do rodziców, których relacje z dzieckiem powinny być bliższe. Oczekuje zrozumienia na dane tematy jak również wsparcia. Wspólnie rozwiązują zaistniałe problemy.

Współczesną formą komunikacji jest Internet. Łączy on ze sobą konkretnych ludzi. Są to relacje, które umożliwiają przekazywanie emocji oraz znaczeń.

Za pomocą Internetu łączą się ludzie zawodowo np. poprzez wymianę doświadczenia. Ludzi łączą zainteresowania, hobby, muzyka, sport ale często też Internet staje się źródłem bezpośredniej komunikacji. Za jego pośrednictwem rośnie liczba osób, które poznały się, zakochały i zawarły związki małżeńskie.

Mniejsze znaczenie – choć ważne w naszych czasach w komunikacji mają media takie jak TV i radio. Pełnią one funkcję informacyjną poprzez przekazywanie różnych informacji oraz poznawczą. Popychają naszą wyobraźnię, kształtują poglądy i odczucia na dany temat. Kierunkują nasze relacje wobec świata i jednostki czyli drugiego człowieka.

Źródłem komunikacji, kształtującym nasze relacje i więzy z drugim człowiekiem jest również telefon, który jest aktualnie najłatwiejszym środkiem komunikacji. Coraz częściej uświadamiamy sobie, że brak telefonu odcina nas od świata.

            Wszystkie te środki komunikacji wymyślił człowiek. Powinny one nam służyć, nie zawsze jednak jest to dla nas dobre. Uzależniamy się od telefonu, Internetu, telewizora stajemy się narzędziem, nie potrafimy bez tego funkcjonować .

Opracowała: Aleksandra Sikorska